In tegenstelling tot vorig jaar werd de GP Guido Reybrouck voor juniores in Hamme, een 1.1 wedstrijd op de UCI-kalender, uitgebreid met een proloog over net geen 11 kilometer en dit op zaterdag. Die werd gewonnen door Sente Sentjens die de afstand aan een fameus gemiddelde van 50,7 km/u aflegde. Daarmee deed hij 13″ beter dan de Brit Matthew Brennan. De Australische tijdritkampioen Oscar Kamerlein kreeg eveneens 13″ aan zijn broek gesmeerd.
Op zondag wachtte de renners een rit in lijn over 122km.
Die werd gewonnen door Steffen De Schuyteneer. Deze gewezen nationale nieuwelingenkampioen (in 2020 toen Sentjens derde werd), is ook een hardrijder. Vorig jaar presteerde hij het om als eerstejaars junior 6 overwinningen te behalen waaronder de bekerwedstrijd in Korbeek-Lo, maar ook de proloog in de vierdaagse van Kontich en de tijdrit in de Keizer der juniores. Dat zijn adelbrieven die niet onopgemerkt bleven aangezien hij voor dit seizoen al werd opgepikt door het U19-team van AG2R (Sentjens rijdt normaal volgend jaar voor het developmentteam van Alpecin). In die AG2R-trui werd hij al 3de in Kuurne-Brussel-Kuurne en dus nu ritwinnaar in de prestigieuze wedstrijd die de GP Guido Reybrouck toch is. Hij haalde het met kleine voorsprong (4″) op Lars Vanden Heede. Sentjens werd 9de en finishte samen met het peloton op 33″ van de winnaar, waardoor de Limburger zijn leiderstrui verloor. Niet aan De Schuyteneer die in de proloog van zaterdag 27″ had moeten toegeven, wel aan de Brit Matthew Brenn die samen met Kamerlein, de nummers twee en drie in de tijdrit, voor een thriller zorgden. Ze ontsnapten uit het peloton. Het team van Sentjens probeerde de situatie nog recht te zetten, maar het pak strandde uiteindelijk op 21″ van Brennan en Kamerlein die in het eindklassement op de eerste en tweede plaats beslag legden. De Schuyteneer werd derde op 2″ en Sentjens vierde op 8″.
Vorig jaar ging de zege in deze wedstrijd naar Vlad Van Mechelen, nu rijdend voor het Developmentteam van DSM.
Ook op de erelijst: Remco Evenepoel (of wat dacht je, hij staat immers zo goed als op alle erelijsten van junioreswedstrijden) die de beste was in 2018, en Jasper Philipsen in 2016 die het toen haalde van niemand minder dan Ethan Hayter.
