Het beloftenkampioenschap werd aan een razend snel tempo afgelegd met als logisch resultaat een massaspurt. Die werd gewonnen door Simon Dehairs uit Zoutleeuw. Hij kon net op tijd de nog ontsnapte Floris Van Tricht remonteren.
Een belofte is Simon Dehairs zeker wel. Dat hebben ze bij Alpecin al een paar jaar geleden ontdekt. Als lid van hun developmentteam werd hij dit seizoen al een paar keer vooruitgeschoven als kopman in profwedstrijden. Zo won hij onder meer Puivelde koerse en werd hij als kopman uitgespeeld in de Ronde van Limburg. Een sterke en snelle knaap waar ze bij Alpecin ongetwijfeld nog plezier aan zullen beleven.
In dit nationaal kampioenschap werd hij goed gesteund door zijn ploegmaats die er alles aan deden om deze wedstrijd op een massaspurt te laten eindigen. “Al waren we daar eigenlijk met iets te weinig voor”, aldus de nieuwe kampioen. “Vijf ploegmaats is niet genoeg om een hele wedstrijd te controleren. Daarom dat we tijdens de koers af en toe wat moesten gokken. Op alles reageren was niet mogelijk. Het was dan ook kantje boord om die late vlucht van vijf (met sterke kerels zoals Vangheluwe, Debruyne, Nuytten, De Weert, Dejaegher nvdr.) nog terug te pakken. En toen dat net voor het ingaan van de laatste kilometer toch was gelukt wipte Floris Van Tricht, broer van Stan, weg. Ik kon hem nog net remonteren.”
Ryan Cortjens, ploegmaat van Dehairs, was er in de finale niet meer om een handje toe te steken. Hij moest na een val in de eerste ronde opgeven. Na controle in Herentals blijken er gelukkig voor hem geen breuken, enkel tal van kneuzingen. Nochtans had hij zich heel veel van dit kampioenschap voorgesteld. “Daar wil ik me tonen”, zei hij enkele weken eerder na zijn overwinning in Lommel. “Omdat ik mijn toekomst meer op de weg dan in het veld zie, wil ik me in de kijker fietsen van ploegen. Ik hoop uiteraard in mijn huidig team te kunnen blijven. Maar zekerheid daaromtrent heb ik nog niet.”
