Wie in de Bugey Valromey Tour (een junioresmeerdaagse over vijf ritten) scoort, mag zich vaak aan een mooie wielertoekomst verwachten. Vorig jaar won daar immers de Deen Albert Philipsen, die nu voor WorldTour-ploeg Lidl-Trek rijdt. Hij won toen voor niemand minder dan Paul Seixas, die momenteel in het profpeloton al hoge ogen heeft gegooid. Derde werd het Italiaanse wonderkind Lorenzo Finn, in de jongste Giro Next Gen eindwinnaar van het bergklassement en runner up van Jarno Widar in de rit die de Wellenaar daar won. In 2013 werd ene Mathieu Van der Poel eindwinnaar van de Tour de Valromey.
In deze editie moesten zaterdag in de derde rit tussen Hauteville en de Col de la Biche in Ain, heel wat hoogtemeters worden overwonnen. Winnaar van deze etappe werd Yasu Vervoort uit Maaseik. Hij ging na 100 zware kilometers de Deense nationale kampioen en winnaar van de eerste rit Noah Lindholm Andersen. De man in vorm want een weekend eerder won hij zowel de Patton Prijs als de Ronde van Luxemburg, twee hoog aangeschreven wedstrijd in het internationale juniorescircuit. De Deen werd na deze tweede plaats ook leider in het klassement van de Bugey Valromey Tour
Het Kamiel Hannes van het Acrog-Tormans-team die in deze rit en op 40km van het einde de aanvalsklok luidde. Dat zorgde voor een flinke versnelling in het peloton waardoor er nog amper dertig renners in de eerste groep overbleven. Net voor de beklimming van de Col de la Rochette wordt Hannes gegrepen. Op de top van de Col bleven nog slechts twintig renners vooraan. Na de afdaling en met nog 20km voor de boeg, ging de Nederlander Michiel Mouris, winnaar van Parijs-Roubaix en vorig jaar Europees junioreskampioen tijdrijden, aan de haal. Een knaap die dus alleen kan rijden. Na een felle jacht van de Fransman Théophile Vassal (Decathlon AG2R) en onze landgenoot Yasu Vervoort werd de Nederlander bijgehaald. Bij het aanvatten van de slotklim de Col de la Biche, een klim van net geen 10km, hadden de drie leiders een voorsprong van bijna een minuut op drie achtervolgers met daarbij ook nog Kamiel Hannes. Al snel was het duidelijk dat Vervoort tijdens het klimmen de sterkste was. Eerst moest Vassal en wat later ook Mouris de Limburger uit het team van Remco Evenepoel laten rijden. In de slotkilometers moet Yasu het in zijn eentje opnemen tegen een sterke groep tegenaanvallers met daarbij gele truidrager Herzog die het grote werk voor zijn rekening neemt. Maar Vervoort hield stand en behaalde zo een prachtige overwinning. Zijn eerste van het seizoen maar wel eentje die hoog wordt aangeschreven.
