In een open wedstrijd streden de Elite 2 en beloften in Mal afgelopen weekend om de provinciale titel. Rutger Wouters leek een kwakkelperiode af te sluiten met de provinciale titel bij de Elite 2, totdat het een dag later opnieuw misging. Belofte Senne Thonnon pakte in zijn thuishaven zijn eerste titel op de weg.
In laatste instantie werd beslist om het PK voor elite2 en beloften in een open wedstrijd in Mal te laten doorgaan. De thuishaven van Senne Thonnon die er zijn eerste beloftentitel behaalde. Pechvogel Rutger Wouters werd de beste Limburger bij de elite2. Zijn vierde titel op de weg.
Senne Thonnon
Tot aanstaande maandag is hij de regerende provinciale tijdritkampioen. “Ik hoop dan mijn titel te kunnen verlengen maar in ieder geval heb ik toch nu ook die van op de weg om te showen”, zegt hij terecht fier. “En showen zal ik die trui zeker doen. Het is trouwens mijn eerste kampioenentrui op de weg. Dat ik die ook nog in eigen Mal heb behaald, maakt het nog extra mooi.”
Van vrijdag tot zondag neemt hij met zijn team Urbano deel aan de Triptique Ardennais, allicht zonder kampioenentrui. “Niet omdat mijn team het niet wil. Integendeel, ze zijn heel fier. Maar waarschijnlijk gaan de kampioenentruien nog niet klaar zijn.” De Triptique wordt voor Thonnon een belangrijke driedaagse. “Het is mijn laatste seizoen als belofte en ik zou graag volgend jaar prof worden. Momenteel zijn er nog geen contacten en ik heb ook nog geen stappen ondernomen. Ik heb me voorgenomen dat na de Triptique toch eens te proberen. Dan helpt het uiteraard indien ik wat kan voorleggen. Of ik volgend jaar zonder profcontract nog zal koersen, heb ik nog niet beslist. Mijn studies biochemie in Diepenbeek zullen dan zeker de voorrang krijgen.”
Rutger Wouters
We zijn half mei en zegekaper Wouters heeft nog steeds geen overwinning op zak. Dat moet lang geleden zijn. “Uiteraard in 2020 tot we omwille van Corona in mei nog geen koers hadden gereden en daarvoor denk ik van 2016”, glimlacht Rutger. “Ik werd in Mal wel kampioen maar heb daar de koers niet gewonnen. En toch was ik er heel blij mee. Mijn 4de provinciale wegtitel. Tel daarbij ook nog drie tijdrittitels. En toch blijft het plezant. Een eerste opflakkering na een tot nu toe pechvol seizoen.” Wouters kwam in februari ziek terug van Algerije. “Dat heeft me een stuk achteruit gezet”, knikt hij. “Ik heb toen twee weken plat gelegen maar ben daarna terug weer gaan opbouwen. Eind maart ging het zelfs al vrij goed. Ik heb toen ook in mijn hoogtetent geslapen en tijdens het paasweekend ging het echt goed. Weliswaar nog geen vette prijzen maar dat zou wel komen. Tot er dan plots totaal onverklaarbaar een terugval kwam. Een maar weken geleden werd ik in Merchtem zelfs gewoon uit het peloton gelost. Tijd voor opnieuw een grondige check-up. Maar alles bleek OK. Tot iemand me omwille van rugklachten die ik had naar een osteopaat stuurde. Daar bleek mijn bekken gekanteld te zijn. Dat werd verholpen en afgelopen zaterdag in Mal had ik voor het eerst weer een goed gevoel. Goed genoeg om in de finale nog het peloton te verrassen met de titel als inzet. Ik trok zondag dan ook hoopvol naar de GP Maarten Wynants in Helchteren (die hij vorig jaar trouwens won nvdr.). Net voor de start bleef ik met mijn voorwiel achter een borduurtje hangen en viel recht op mijn elleboog. Ik voelde meteen dat het niet OK was maar ben toch nog gestart. Al na 5km voelde ik dat het niet ging en ben meteen gestopt en naar het ziekenhuis gereden. Diagnose: breukje aan het spaakbeen waardoor ik wellicht weer even in de lappenmand lig. Stilletjes hoop ik maandag toch aan het PK tijdrijden te kunnen deelnemen. Misschien tegen
beter weten in.”
