Het gebeurt niet vaak dat Limburgers een hoofdrol spelen in de Triptyque Ardennais, een lastige driedaagse rittenwedstrijd voor eliten z/c en beloften. Met Senne Thonnon, 4de in het eindklassement en ritwinnaar Daan Depuydt gebeurde dat dit keer wel.
We moeten heel ver terug om nog eens een Limburgse eindwinnaar van deze driedaagse terug te vinden: Truienaar Rudy Claessens (1982) die toen Jos Haex vooraf ging, Nico Emonds (1981), René Martens (1976), Ludo Theunis voor Paul Wellens (1975). Geschiedenis dus.
Ook nu geen Limburgse eindwinnaar. Die eer viel Michiel Hillen, groot geworden in het Truiense team van Johan Remels maar nu rijdend voor het continentale Baloise Glowi Lions team, te beurt. Kersvers Limburgs kampioen Senne Thonnon finishte als 4de in de eerste rit en 2de in de slotrit. Goed voor een 4de plaats (2de Belg) in het eindklassement. “Na de Triptique ga ik eens rondhoren of men me ergens in een profploeg kan gebruiken”, zei ons vorige week de laatstejaars belofte uit Mal. “Hopelijk met wat mooie resultaten in de Triptique als backup.”
Daan Depuydt uit Maasmechelen, winnaar van de zaterdagrit, is daar nu nog niet echt mee bezig. “Ik ben dan ook nog maar pas wegrenners”, stelt hij. “Als neef van Jens Schuermans was het niet verwonderlijk dat ook ik in de mountainbikesport aan de slag ging. Niet zonder succes. Ik werd onder meer vier keer nationaal kampioen bij de jeugd. Doch drie jaar geleden kreeg ik last van een rugkwetsuur waardoor ik niet langer dan twintig minuten op de mountainbike kon zitten en dus ook niet trainen. Op de wegfiets lukte dat wel omdat dit voor de rug minder belastend was. Snel kreeg ik de smaak te pakken. En toen ik dan vorig jaar in april de kans kreeg om aan te sluiten bij het Lotto talent traject die voor professionele trainingen zorgde, heb ik de knop omgedraaid. Ik hoop uiteraard ook om van het fietsen mijn beroep te kunnen maken. Ik heb al een paar telefoontjes gekregen van continentale ploegen. Doch meer dan informele gesprekken zijn er zeker niet geweest.”
Met winst in Gent-Staden en nu een rit in de Triptique heeft hij al twee mooie overwinningen op zak. “Gent-Staden was mooi, vooral omdat het mijn allereerste winst in een wegwedstrijd was”, aldus Daan. “Maar qua parcours leunt die ritzege in de Triptique toch iets meer aan bij mijn mogelijkheden. Alleen jammer dat ik de eerste dag door de mand viel waardoor een goed klassement er niet meer in zat. Toen reed er onder impuls van het Baloiseteam een grote groep weg. Ik was niet mee. We hebben dat nadien nog met drie renners proberen recht te zeggen. Een echte chasse-patat zo bleek. Ik heb me toen letterlijk het licht uitgereden. Gelukkig was ik de dag nadien daar volledig van gerecupereerd, wat wijst op een goede conditie. Toen op het einde nog een grote groep samensmolt kon ik op het laatste klimmetje nog fors uitpakken en met kleine voorsprong winnen.”
Dat Daan Depuydt sinds dit seizoen het mountainbiken naar de kant heeft geschoven, beklaagt hij zich niet. “Helemaal afscheid heb ik nog niet genomen”, aldus de viervoudige nationale mountainbikekampioen bij de jeugd. Ik reed dit seizoen al drie wedstrijden waarvan ik er twee won en één keer moest opgeven wegens ziekte. Op 21 juli rijd ik ook het BK.”
Het komende weekend is er een 3-nationswedstrijd in Kattevennen Genk. “Ik zal daar niet starten omdat mijn wegprogramma dat niet toelaat. Ik wil over twee weken immers goed zijn in de derde wedstrijd van de Beker van België die in Rochefort plaatsvindt. Na mijn winst in Gent-Staden en een zesde plaats in Galmaarden sta ik in dat klassement op slechts 2 punten van leider Ben Squire.”
Met Tristan Scherpenberg op drie en Nathan Szekely op vier is het trouwens Limburg boven in de klassement van de Beker van België.
